Leven en Reizen

Zo, ik had nog niets geschreven dit jaar en voor het geval er iemand denk dat ik achtergelaten ben op de rastplatz, neen, ook ik heb de Kroatische warmte doorstaan. Wat een honkitonki land, maar wel leuk, beetje grieks, beetje smerig, beetje zwerfkatten, beetje warme ADRIATISCHE zee, dus geen mediterannee, heerlijk buiten leven, opstaan, niet teveel kleding aan, langzaam wakker worden met een koppie thee en een broodje. Van het niet al teveel wat je aan hebt nog eens wat uit trekken, waterschoenen aan en bergje af naar zee sjokken, vooral niet te snel, want dan ben je doorweekt voordat je in het water ligt. Langzaam aan het water in, niet door de temperatuur, niet door de kiezeltjes op het strand, nee door de zwerfkeien in de zee, gevarieerd met rotsen waarvan ik de hoogte niet in kon schatten, dus ja, mijn eerste zwempartij begon met een galante val die ik maar zo sierlijk mogelijk heb proberen te maken, als je op je bek gaat moet je het wel goed doen toch. Eenmaal uit zee even...

Tja, zeg je Ossiach, zeg je natuurlijk Lampele. Helaas, helaas, dit nostalgische plekje was tot de nok toe afgeladen, ook voor één nacht, ook voor een ooit trouwe bezoeker. We waren dus genoodzaakt een andere camping te zoeken, het is Terassencamping geworden, aan het zelfde meer, net op een paar kilometer afstand, hetzelfde idee (terassen, ligweide, steiger, water) en waarschijnlijk net zo duur, want duur is het hier wel. Plus daarbovenop een toeslag vanwege het uitzicht a raison van een luttele 25 euro! Nou ja, nu is het uitzicht ook wel mooi, maar om daar nu 25 euro voor te moeten neer te tellen had voor mij nou ook weer niet gehoeven. Desalniettemin, de 2 jongsten hebben het meer ontdekt en hoe! Nadat we gisteren naar onze zin te laat aankwamen (grensovergang Kroatië – Slovenië is niet het meest efficiënt aangelegd en kent 2 posten met een stuk niemandsland, enkelbaans, midden op de pas, aansluitend verkeer gaat door het centrum van Koper (SLO), waar men druk bezig met wegwerkza...

En zo zijn er weer een aantal dagen verstreken die er allemaal nagenoeg hetzelfde verliepen, maar daarom niet minder aangenaam. Vroeg op, warm, heet, water, zweten, bier etc. Behalve voor diegene die op dat moment ziek was. Alle 4 hebben ze een dag tot anderhalf een kl*tedag gehad vanwege overgeven, Hielke zelfs op de dag voor vertrek, maar was weer opgeknapt toen we weer gingen rijden. Rovinj is nog 2 keer aangedaan, 1 X door de dames en 1 X gezamenlijk als afscheid van een leuk, bruisend en toeristisch stadje. Morgen is vertrek naar Oostenrijk, eerst nog een stormpje doorstaan ('s nachts om 5 uur maar de luifel ingedraaid, het ging wel heel erg tekeer. Nog nooit zoveel activiteit op een camping om die tijd meegemaakt (timmer, timmer, nog een extra haring er dan maar in)).

Inmiddels zijn we weer enkele dagen verder en beginnen we enigszins structuur te ontdekken in het wegenstelsel op de camping met zijn hoofdwegen en kleine zijstraatjes. Ook weten we welke toiletgebouwen geschikt zijn voor het legen van het toilet en welke niet, hebben we de supermarkt ontdekt en weten we waar we water kunnen lozen en halen (eerst wel de sleutel halen bij de receptie, toch al gauw 5 min. lopen). Waar we nog niet aan gewend zijn is de hitte, het is werkelijk heet. Vooral 's ochtends is dat vervelend, uitslapen is er niet bij. Uiterlijk half10 drijf je je tent uit. Maar ja, dat wisten we en als we het zo horen van het thuisfront mogen we blij zijn dat we dit weer hebben en niet dat herfstachtige van thuis. Vanavond is het wel lekker koel, alhoewel we nog steeds om half 12 buiten zitten met de korte broek en een t-shirt. Hoe zijn de dagen dan verlopen? Als eerste zijn we begonnen met het vinden van schaduw, want dat is wel nodig. Daarnaast is het vooral zorgen voo...

En gearriveerd! En Moeder wat is het heet! Nu om half twaalf is het koel te noemen dankzij een verkoelend briesje vanaf zee. Maar man, wat was het heet vanmiddag! Oké dat was ook wel een beetje wat we wilden, maar...., tja, het is warm. In Oostenrijk was het vooral te koud voor de tijd van het jaar te noemen, alhoewel we vertrokken met een waterig zonnetje. Gaande de reis leek het na elke tunnel  warmer te worden. De laatste stop in Oostenrijk (ivm. een Slovenië vignet) beloofde veel goeds, de eerste kilometers in Slovenië (dus na de ellenlange Karwankentunnel) ook, maar daarna begon het wolkendek zich samen te pakken, totdat we een aantal tunnels gehad hadden en de zon begon te branden. Toch niet voor niets onderweg de lange voor de korte broek gewisseld! Slovenië als doorreisland is een makkie overigens, goede wegen, verkeersinformatie in het Engels (ook op de informatieborden langs de weg), tunnels met de Oostenrijkse veiligheidsstandaard (en da's beter dan de Duitse k...

In vogelvlucht de afgelopen dagen van onze reis naar Rovinj (HK) tot nu toe (Internet voucher loopt over een half uurtje af.....): 9/7/2012  Victoria Station in Kreuzberg Na voor beiden drukke weken qua werk, konden we op 9 juli eindelijk weer op pad met onze Kempert! Doel van deze reis (ja, dit keer hebben we een doel) is Rovinj of Rovigno op het Kroatisch schiereiland Istrië. Daar blijven we 11 dagen, maar eerst moeten we nog wel 1.400 km overbruggen. Moet te doen zijn, zou je zo zeggen. Het vertrek uit Dordrecht was zoals we dat altijd doen.... om een uurtje of 12. Net iets voor vijf uur kwamen we aan op de camping van die dag, Victoria Station in Altenahr (bij Koblenz). Gelegen aan de rivier de Ahr (denk ik) en, tja, zeg je Victoria Station, dan zeg je.... Bahnhof! Alhoewel we daar geen last van hadden, wel van de doorgaande weg aan de overkant van de rivier. De nasi smaakte prima en hebben we ons 's avonds vermaakt op een terrasje in het dorp. Voor ons doen lagen we er op...