Doorgaan naar hoofdcontent

Ramton Camping Nærnes (NO), 17-07-2010, km. stand 49.383



We staan onder Oslo. Eén en ander is niet zonder slag of stoot gegaan, maar we zijn gearriveerd. Laat ik bij het begin beginnen. Op tijd opgestaan, gegeten met lichte regen, water geloosd en getankt, betaald, winkel gezocht en zonder probleem gevonden, boodschappen ingeladen, klaar voor vertrek naar Noorwegen. Dachten we. De eerste camping die we hadden uitgezocht hadden we niet opgeschreven. En nu? Welke plaats was het ook alweer? Geen flauw idée… Dan maar zomaar een plaats ingegeven en op weg.
Na een tijdje gereden te hebben, bedacht ik me een optie van de Mio die op dit moment wel handig leek. Zoek een nuttige plaats in de buurt van de bestemming. Bestemming ingegeven als Oslo, gezocht op camping in de buurt, et viola, daar kwam dan toch Ramton naar voren. Onverharde wegen mijden doen we nooit (want dat zijn meestal de laatste stukjes naar de camping zelf), dus wederom vol goede moed op weg. Eerste weg links. Geen problem. Na 100 meter: onverhard… en volg deze weg gedurende 20km. Oeps! Nou, vooruit dan maar, moet kunnen, het staat gewoon aangegeven. Het hobbelde wat en de max. snelheid van 70km/uur hebben we geenszins gehaald. En: we hebben het overleefd! De camper zag er niet uit, en heeft dringend een poetsbeurt nodig. Wat wel verbazingwekkend is, is dat het dopje van de limonadefles die Janae in Ursand op de bumper achterop heeft gelegd er nog steeds ligt!
Dan Noorwegen, via de hele lus onverhard en de E18, kwamen al snel en onverwacht bij de Noorse grens aan. Enigszins verwarrend was het Noorse Toll, in combinatie met de tolwegen in Noorwegen. Ik verwachte bij de Douane tol te moeten betalen, maar de Duitse vertaling Zoll was hier meer op zijn plaats. Maar dat werd me allervriendelijkst duidelijk gemaakt en we konden door. De E18 werd van een 4 baans weg al heel snel een 2 baans provinciaaltje en zonder problemen kwamen we bij Oslo aan. Edoch, toen kwam het pas. De tunnel onder het Oslofjord door is toch al gauw 7 km. lang en diep, heel diep. Dat betekent tijdens het dalen bijna continu bijremmen om niet te gaan vliegen en 3 km. stijgen in de derde versnelling. De vierde kon het niet houden, dus een motor die iets warmer werd dan normaal (niets om je ongerust over te maken), daarna haarspeldbochten en mooie uitzichten. Uiteindelijk de camping gevonden, echter... eigenlijk vol, maar loop maar even mee. Als je hiermee tevreden bent, mag je hier staan. Special price. Ok, geen probleem, wij zijn er blij mee. We staan op een doorgaand paadje naast de toiletten. Maakt niets uit, we kunnen zo naar het strand lopen om te genieten van het uiticht op het Oslofjord. Mooi hoor!
Dan de vergelijking Zweden - Noorwegen, nemen we Denemarken ook even mee: Denemarken is het lieve kindje, Zweden de mooie moeder, Noorwegen de stoere man. Alle 3 hun eigen karakter, om te zeggen dat Noorwegen mooier is dan de overige 2 kan ik nu niet zeggen, daar ben ik er te kort voor in het land, maar het nodigt zeker uit voor een uitgebreidere kennismaking! Morgen Oslo, u hoort van ons!

Reacties

Populaire posts van deze blog

30-07-2018 Wederom aan de Rhone, net na Lyon (Camping a L’Ain, St Maurice de G.)

Wederom heet, wederom zwembad time, maar nu ook nog eens opgewaardeerd met zwemmen in de Rhone. Zag er leuk uit zo, op dat kiezelstrand. Jammer dat het van kiezel was. Maar wel gezellig! Vanwege de staanplek (tussen de Hollanders) en de afstand naar toiletgebouw, zwembad en Rhone en het feit dat vertrek voor 10-en moest geschieden geen blijvertje. Zou ik toch bijna de kerncentrale vergeten….

Pertisaus 2012

Pertisaus is het dus volgens Prinses Florentien. De plek waar we deze week met de gehele familie Willems (behalve die ene....) hebben genoten van een heerlijke week wandelen, skieën, rodelen, oud en nieuw vieren mit Sekt, bier om 12 uur, een lach bij het ontbijt (huh? dan al?), nog meer gelach bij het diner (3 gangen minimaal), oude filmpjes kijken op de laptop, Wlan resetten naar behoefte, auto's uitgraven (heul veul sneeuw), Raoul en fam. tegenkomen bij dat ene pompstation in Venlo . Een traan op het eind bij een ieder, omdat het afgelopen was, ten einde was.. Maar ook weer blij dat iedereen weer veilig thuis is. Danke Heidi, Dank familie voor een geweldige week. Ik, en de mijnen, hebben genoten!

Happiness is the Road

Hij is uit, hij is binnen. De nieuwe dubbelaar van marillion heet Happiness is the Road, en ja, ik word er wel blij van. "Kenners" vergelijken het met Brave (true), Judith vergelijkt het met Marbles (true). Mijn mening? Het heeft nog niet de "bite" van beiden, maar het komt in de buurt, er moeten nog een luistersessies overheen, maar goed is tie wel hoor!