Doorgaan naar hoofdcontent

Albuen Strand Camping, 08/07/2010, km stand 48.167



De foto hiernaast is gemaakt om half 11 ´s avonds. Dat fenomeen, gepaard gaande met de hoge temperaturen leiden ertoe dat er rond deze tijd nog druk wordt gebadmintonned (?), gekletst, gedronken, gekwaakt (kikkers), gestoken (muggen) etc. Verder een heel lekkere en vooral rustige dag, waar we nog wat boodschapjes hebben gedaan (zonder kronen....) en grieks hebben gegeten (of wat daar voor door moet gaan. Lekker was het wel)
Vanavond even naar het strand gegaan (we zijn er nu toch), het spul heeft gezwommen en kon zonder af te drogen naar de camper wandelen. Oftewel, een lekkere dag, genoeg uitgerust om morgen weer een etappe eraan te plakken. Dan naar Zweden, waar weten we nog niet, het zal het zuiden wel worden, Noord Zweden is wel een heel takke eind....

Reacties

Populaire posts van deze blog

30-07-2018 Wederom aan de Rhone, net na Lyon (Camping a L’Ain, St Maurice de G.)

Wederom heet, wederom zwembad time, maar nu ook nog eens opgewaardeerd met zwemmen in de Rhone. Zag er leuk uit zo, op dat kiezelstrand. Jammer dat het van kiezel was. Maar wel gezellig! Vanwege de staanplek (tussen de Hollanders) en de afstand naar toiletgebouw, zwembad en Rhone en het feit dat vertrek voor 10-en moest geschieden geen blijvertje. Zou ik toch bijna de kerncentrale vergeten….

Pertisaus 2012

Pertisaus is het dus volgens Prinses Florentien. De plek waar we deze week met de gehele familie Willems (behalve die ene....) hebben genoten van een heerlijke week wandelen, skieën, rodelen, oud en nieuw vieren mit Sekt, bier om 12 uur, een lach bij het ontbijt (huh? dan al?), nog meer gelach bij het diner (3 gangen minimaal), oude filmpjes kijken op de laptop, Wlan resetten naar behoefte, auto's uitgraven (heul veul sneeuw), Raoul en fam. tegenkomen bij dat ene pompstation in Venlo . Een traan op het eind bij een ieder, omdat het afgelopen was, ten einde was.. Maar ook weer blij dat iedereen weer veilig thuis is. Danke Heidi, Dank familie voor een geweldige week. Ik, en de mijnen, hebben genoten!

Happiness is the Road

Hij is uit, hij is binnen. De nieuwe dubbelaar van marillion heet Happiness is the Road, en ja, ik word er wel blij van. "Kenners" vergelijken het met Brave (true), Judith vergelijkt het met Marbles (true). Mijn mening? Het heeft nog niet de "bite" van beiden, maar het komt in de buurt, er moeten nog een luistersessies overheen, maar goed is tie wel hoor!